In deze blog leg ik vast wat de glucosesensor (Medtronic Enlite) voor mij in het dagelijks leven betekent. Ik kwam op het idee na een gesprek met Dr. Hoogenberg, mijn internist. Ik vermeld hier niet allerlei technische aspecten zoals ik dat eerder deed in andere documenten. Ook de frustratie momenten -die zijn er ook- laat ik buiten beschouwing.
Algemeen
De sensor heeft voor mij als grootste voordelen zekerheid en kennis.
Zekerheid uit zich in het feit dat je, als de sensor goed functioneert, goed kan
vertrouwen op de alarmen. Door andere aandoeningen dan mijn diabetes
kost fysieke inspanning mij bovenmatig veel energie. Als ik in het
verleden ging sporten moest ik echt elk half uur controleren of ik
niet met een bloedgang richting hypo schoot. Nu kijk je een enkele
keer op je display en zie je niet alleen je waarde, maar vooral ook
de trend van je bloedsuiker. De voorspellende alarmen werken over het algemeen goed. Ik krijg vaak een alarm als de sensor nog 6 meet. Vanwege de gradiënt waarschuwt het ding dus op tijd.
Ruim op tijd bijregelen is een fluitje van een cent geworden. In de auto stappen is nu verantwoord bij een glucosewaarde van 5,5 als ik weet dat ik niet substantieel aan het dalen ben. Vroeger moest ik maar gissen naar de gradiënt en nam ik voor de zekerheid (vaak te) veel koolhydraten.
Door de sensor krijg ik meer kennis van mijn diabetes. Doordat ik 7 x 24 kan zien wat mijn waarde is merk ik goed veranderingen in mijn lijf.
Aanpassingen in de standen van de insulinepomp (basaal, wizard,
gevoeligheid) doe ik met meer kennis en met minder trial & error.
Specifiek
Zo’n algemeen verhaal is natuurlijk leuk, maar wellicht maken voorbeelden nog meer duidelijk wat een sensor kan bereiken. Hier een paar voorbeelden om
duidelijk te maken waarom ik de sensor niet meer wil missen.
Vandaag wil ik de lunch (wat betreft koolhydraten) overslaan om te kijken hoeveel ik mijn basaal moet aanpassen. Mooi moment, want de sensor die ik op dit moment draag is akelig nauwkeurig.
9:00 ontbijt 45 koolhydraten. Ik gebruik insuline volgens de boluswizard zoals
gebruikelijk. Om 11:45 wil ik boodschappen gaan doen. M’n sensor
geeft aan dat ik boven de 14 zit! Vreemd, opkomende verkoudheid?.
Nagemeten, het klopt. Dan maar bijspuiten volgens de boluswizard.
Een uur later krijg ik (na boodschap zat ik net in de auto) een alarm (zeer snel
dalend, actueel 5,1). Ik meet gelijk en zie dat ik inmiddels op 3,9
zit! Dit had ik absoluut niet verwacht een uur nadat ik boven de 14
zat. Zonder sensor was ik doorgeschoten en had pas wat gemerkt als ik
onder de 3 zou zitten of zo. Gevolg: uren beroerd voelen.
Conclusies:
-
Waarschijnlijk is de insuline van de ochtend pas goed vrij gekomen toen ik
boodschappen deed. ’s Ochtends stil gezeten achter de computer. Ik
moest compenseren met zo’n 30 koolhydraten. Kan je mooi op de sensor
doen als je weet dat die nauwkeurig is.
-
Sensor is de mooiste uitvinding sinds die van het wiel.
We zijn een paar dagen in Praag. Prachtige stad overigens. Het is wel berekoud. De sensor die ik draag is niet best. De ene keer geeft hij te hoog aan,
de andere keer te laag. Komt soms voor. Omdat je nog wel trends kunt
waarnemen loop ik nog even met het ding door. Ze zijn immers duur. We
gaan het hotel uit. Ik meet en zit op 7. Als het erg koud is voel ik
om de één of andere reden hypo’s niet zo goed. Na een half uur
lopen voel ik me plotseling beroerd. Meten: 2,3! Daar zit je dan op
een bankje in de vrieskou te shaken. Prachtige stad hoor, Praag.
Boeit me op dat moment geen moer. De volgende paar uur voel ik me
bagger. Op zo’n moment, als je geen goede sensor draagt, ervaar je
weer wat een zegen zo’n ding is. Maar snel een nieuwe geschoten.
De daarop volgend dagen weer veel profijt gehad van de sensor. Het schatten va n koolhydraten in maaltijden is heel lastig in het buitenland. Het is
geweldig hoe je kan compenseren omdat je ziet waar je bloedsuikers
heen gaan. Ik zet geen wekker meer om ’s nachts te controleren als ik
’s avonds twijfel voor de nacht.
___________________
Bij de laatste controle bleek m’n hab1c wat hoger dan gebruikelijk. Niet zo gek, want ik was wat slordig geweest met aanpassen. Een paar keer een maaltijd overslaan en goed kijken naar de gemeten waardes en de basaal standen zijn weer goed. Ook de koolhydraat/insuline ratio is in een paar dagen weer op orde. Wat zou het mooi zijn als het systeem het zelf allemaal kon berekenen. Maar ja, je kan niet alles hebben 😉
Ik zou er bij de huidige stand van de techniek ook nog niet op durven vertrouwen.