Inmiddels is het al weer meer dan een jaar geleden dat ik voor het laatst schreef over de Enlite glucose sensor. Als er geen verdere ontwikkelingen aan deze sensor komen is dit waarschijnlijk mijn laatste blog over de enlite.
Tijd voor een evaluatie.
Het laatste jaar ervaar ik de kwaliteit van de sensoren als zeer goed en stabiel. Gemiddeld doe ik ruim 10 dagen met een sensor. Een week halen ze allemaal. Deze goede resultaten hebben -denk ik- te maken met de kwaliteit van de sensor. In de begin periode moet je nog aan de sensor wennen. Je leert de goede plekken om in te schieten. Je doet het rustiger enzovoort. Maar als je de dingen een jaartje draagt ben je wel gewend. Verbeteringen komen dan niet meer door beter handelen.
Anderhalf jaar geleden zou ik nooit gewild hebben dat de insulinetoediening automatisch geregeld zou worden met behulp van de waardes van de sensor. Inmiddels ben ik helemaal om: Medtronic “please close the loop”. Ik kan niet wachten tot het zo ver is. Nu krijg ik dagelijks alarmen op een dag (waar ik natuurlijk wel heel blij mee ben). M’n insulinebehoefte varieert enorm met de hoeveelheid inspanning die ik verricht. Wat zou het mooi zijn als dat laatste stukje geautomatiseerd wordt.