In Trouw van zaterdag staat er weer een negatief verhaal over
windmolens. Het stuk van een lezer is prominent met kleur geplaatst.
Zo langzamerhand begint het wel ridicuul te worden. Collectief
geklaag over broodnodige energievoorziening.
Wie hoor je over desastreuze vernielingen van onze leefomgeving?
Hele historische binnensteden zijn verpest door auto’s. Prachtige
gevels worden verstopt achter reclame van winkelketens. Mooie
grachten zijn gedempt. Duingebieden krijgen enorme parkeerterreinen.
Het hele land ligt vol lelijke snelwegen, er is geen stukje stilte
meer in het land. Is een windmolen in een landschap nou echt zoveel
lelijker dan een hoogspanningsleiding? Ik vind van niet. Hier in
Groningen wordt het oude cultuurlandschap verpest door megastallen.
Zonder enige fantasie gewoon neergepleurd naast historische
boerderijen. Ik zie er echt liever een ranke molen staan.
Natuurlijk zijn molens niet ideaal om op te kijken, maar een hogere
zeespiegel is ook niet alles. Kom op mensen, zolang je zelf energie
slurpt kan je beter niet klagen over een uitzicht lijkt me. Het went
heus wel, ik keek zelf ook op een molen en het viel me alles mee.