In de vorige blog over dit onderwerp heb ik al een behoorlijke samenvatting gegeven. Valt er nog wat nieuws te melden dan? Niet heel veel, maar toch is er nog wel wat te schrijven.
- Je merkt wel dat de leercurve best lang is. Ik ben nu echt zo ver dat ik denk dat ik gegevens echt goed kan interpreteren, ook als de sensor eens niet zo nauwkeurig is. In dat geval is de curve behoorlijk hakkelig. Inmiddels weet ik wel wanneer ik hem moet vervangen en wanneer mijn interpretatie nog betrouwbaar is.
- Inmiddels ben ik een paar kilo aangekomen (oude wens van mijn internist, echt waar). Ik heb iets meer vet op m’n buik. De resultaten van de sensor zijn beduidend beter (lees stabieler). In een speklapje doet hij het kennelijk beter dan op een wasbord.
- Ik ben met bepaalde medicijnen gestopt (ik ga het uitleggen aan de internist, ga hier maar niemand oproepen om hetzelfde te doen). Daardoor voel ik me beter. Zo goed dat ik zelfs weer een beetje aan het klussen ben geslagen. Ik ben heel blij dat dat weer gaat, maar het kost me zo veel inspanning dat het nogal van invloed is op m’n glucose waardes. Ik kreeg een ‘laag voorspeld’ alarm terwijl de sensor nog 7 aangaf. Een nieuw record. (een half uur eerder zat ik nog boven de 10. Meten wees uit dat ik al onder de 4 zat! Gewoon snel wat suiker eten en lekker door klussen. Zonder sensor was ik de rest van de dag brak geweest.
Inmiddels doe ik mee aan onderzoek (BIDON) naar de sensoren. Aan de vraagstelling te zien gaat het vooral over het (positieve) effect op de kosten. Je moet bijvoorbeeld invullen hoe vaak je ziekenhuis opnames hebt gehad en hoe vaak je hebt verzuimd op je werk. Het is allemaal wel erg academisch. Misschien wel begrijpelijk. Maar toen ik nog werkte heb ik nooit verzuimd vanwege mijn diabetes. Ik kan hier wel veilig verklappen dat als ik na de lunch een onverwachte flinke hypo kreeg, dat ik dan de rest van de dag echt niet meer zo productief was. Maar ja, ik snap het wel, hoe meet je dat…..
Binnenkort is de nieuwe generatie Medtronic sensor aan de beurt. Ik ben heel benieuwd of ik iets merk in het gebruik. Ik laat het weten!
Beste Kees,
Mijn naam is arnold en ik ben 35 jaar oud en heb ruim 28 jaar diabetes. Sinds twee jaar heb ik compicaties aan mijn ogen, waarvoor ik al enkele keren ben gelaserd.
Nu ben ik reuze geintereseerd naar een cgm oplossing, enkel raad mijn internist dit af omdat: De kosten zo hoog zijn dat je er nooit voor in aanmerking kan komen, en omdat je alsnog 4 keer moet kalibreren..
Worden de cgm oplossingen door jouw verzekering vergoed en hoe heb je dit gedaan ?
Hoevaak moet je de cgm kalibreren ?
hartlijk dank voor je antwoord.
Je komt er voor in aanmerking als je aan bepaalde criteria voldoet. Het ziekenhuis betaalt het dan uit een pot die ze hiervoor krijgen van de verzekering. Moet je natuurlijk wel bij een ziekenhuis zitten dat met sensoren werkt. Je moet minimaal 2 maal per dag kalibreren. Soms vaker. Zelf aanschaffen kan ook, maar is erg duur. Reken op zo'n € 60,= per week aan sensoren daarboven nog aanschaf van apparatuur. Een sensor is handig, je kan trends zien. Het is zeker niet zo dat alles vanzelf gaat met een sensor. Kijk ook eens op http://www.forumoverdiabetes.nl. Daar kan je ook criteria vinden en veel gebruikerseraringen